Perşembe, Aralık 17, 2009

Bir kumaş parçası ve hayat



Yukarıdaki sizin için normal bir petrol mavisi tayt mı,
benim için değil...
Bu tayt benim için bundan sonra başka şeyler ifade edecek çünkü dün bütün günümü bu kumaş parçasına harcadım diyebilirim. Şöyle ki, gelen bir tayt siparişini yapmak üzere geçen hafta çok güzel bir parlak siyah jarse buldum ve terzime teslim ettim.

(Kendime tayt diksem de çok sağlam olmadığını bildiğimden mutlaka terziye götürüyorum. Tayt dikişi için iki makine kullanılıyor; dört iplik ve reçme. Dört iplikle yan ve orta dikiş yapıldıktan sonra lastik takılıp bele ve bileklere reçme çekiliyor. Dört iplik güvenlik dikişi olan bir tür overlok, reçme ise önden çift dikiş, arkadan overlok görünümlü bir dikiş. Penye, jarse gibi kumaşların kenar bitişlerinde kullanılıyor)


Terzimde birkaç siparişim daha olduğu için bu taytlar biraz bekledi. Sonra yapılacağı gün geldi çattı ve terzinin de benim de basiretim bağlandı, ikimiz de kendi kalıplarımızı kaybettik. Normalde terzideki kendi kalıplarımın dışında evde de kalıp tutuyorum, başına bir şey gelirse yedeği olsun diye. Ama bu sefer ikisi birden yok oldu.
İş başa düştü, yeni bir kalıp çizdim. Önce kendimi ölçtüm; belden bileğe, bilek kalınlığı, bel-basen ama lastik olacak belde biraz geniş tut, üst bacak kalınlığı... Sonra terzim (tabii yılların tecrübesi) kalıbın kavislerini verdi ve deneme için petrol mavisi kendinden kırışık penye alıp denedik. Önce dört iplik, sonra reçme. Reçme sorun çıkardı, bekliyoruz. Ben bu arada meraktayım "oldu mu acaba" diye. İçimden "kesin" diyorum "garip yerlerde bolluklar olacak, olsun en azından bu deneme düzeltiriz." . Ve sonunda bitiyor, ve hem kalıpçı hem prova mankeni olarak deniyorum taytı. Ve sonuç; sıfırdan bir kalıba göre hiç de fena değil, hem de hiç. Oldu... Sadece basen kısmında azıcık bolluk var, kalıpta o bölgenin kavisini biraz arttırdık, tamamdır. Benim tayta dokunmadık, ben o şekilde giyeceğim.

Anlayacağınız bu petrol mavisi tayt benim için başka bir şey ifade ediyor. Aksilik, sıkıntı, terslik olmaması mümkün deği; öyle bir dünya yok. En azından benim hayatımda, bu zamana kadar her şey için tırmaladım ben, hiçbir şey ayağıma sunulmadı. Ama işin güzelliği de bu değil mi, dün bütün günümü buna harcasam da sonucu için her şeye değer. Bir şey başarmış olmak, küçücük bir şey bile olsa. Bunun için uğraşmak...
Bir kumaş parçasını hayata nasıl bağladım ama :)) arada duygusallık perileri beni de ziyaret ediyor...

12 yorum:

  1. Canım ya çok güzel bir mesaj vermişsin..hem eline hem yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  2. ne güzel olmuş bak böylece kalıp çıkarmayı öğrenmiş oldun boşuna dememişler her şerde bir hayır var gerçi belki kaıp çıkarmayı biliyordun güle güle giy

    YanıtlaSil
  3. İnsanı hayata bağlıyorsun. Zor zamanlar hepimize gelip çatıyor ve bir gün birisi bizim aklımızdan geçeni bloğunda yazdığında ağlıyoruz böyle işte. Keşke yanımızda olsa da sarılıp teşekkür etsek diyoruz. Sen kendini ifade etmekte de ustasın. Ne diyeyim Laçin, iyi ki varsın. İyi ki...Gidip devam edeyim ağlamaya da bitsin bu sabredicem ayakları. Bazen yarın ağlarım diye ertelemeyip hemen hakkımı kullanıyorum. O an bu an. Her şey için ne kadar teşekkür etsem az.

    YanıtlaSil
  4. çok beğendim yazını.bende sık sık aksilikler yaşayan biri olarak anlayabiliyorum bu taytın senin için önemini.
    ayrıca çokda hoş görünüyoo.kısmet böyleymişş.
    hergün senin ve edanın sayfasına uğramadan edemiyorum.
    bu kadar içten ve sade olman çok güzel.sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. herkesin hayatında böyle zor anları o9luyor ve herkesin bu şekilde bir başarısı da..önemli olan senin gibi farkedebilmek

    YanıtlaSil
  6. Rengi çokkkk güzelllll Laçin..

    YanıtlaSil
  7. CANIM SEN DE BU AZİM OLDUKTAN SONRA ELİNDEN HİÇBİRŞEY KURTULAMAZ.ÇOK ÖPÜYORUM.

    YanıtlaSil
  8. ...Enteresan mı nedenir bilmem ama bu yazıyı okurken cıvıl cıvıl aynen öyle şarkısı çalıyordu laçin ...içimde yer etmiş hüzünle aynen öyle aynen öyle diye diye tebessüme dönüşmüş hüzünümle okudum yazını ...evet hayat öyle zor ki hatta hepimiz sanki tek bizim başımıza aksilik geliyor zannederken ...yaşadıkça ve duygularımızı paylaştıkça diyoruz ki hım evet yalnız değilmişiz...hep iyi düşünelim bakın ne güzel bir blog sahibesi duygularını dile dökmüş zorlukta acıda mutlulukta bizler için lütfen kimse üzülmesin ...laçincim teşekkürler içinde ki duygularını paylaştığın için bak hiç farketmeden kaçtane yüreği aydınlattı kalemin ...petrolmavisi tayt artık hepimiz için başka birşey ifade ediyor ... neredeyse iyiki böyle zorluklar çıkmışta laçin döktürmüş diyeceğiz...iyi geliyorsun bana haberin ola tatlı laçin ...

    YanıtlaSil
  9. malesef hayat hiçbirimize al bakalım bunların hepsi senin içinden seç demiyor....
    ama yine uğraşılıp didinip sonunda elde etmek gibiside yok bence....

    YanıtlaSil
  10. hayatta bir şeyler için tırmalamak konusunda sana katılıyorum, bu benim için de geçerli ve hala da devam ediyor...

    zaten işin zevki biraz da burada sanki ;)

    senin güzel işlere imza atmaya devam edeceğine de eminim.

    sevgiler<3

    YanıtlaSil
  11. Bütün günlük bir ugra$tan sonra sirtini arkaya yaslayip hayranlikla sonuca bakmak...bakarkende gülümseye bilmek kadar güzel bir$ey yoktur herhalde.
    Herkezin hayatinda zor anlar olmu$tur muhakkak, ama kücük $eylerle kendimizi mutlu etmeyide bilmemiz gerekir...cünki hayat cok kisa!

    (*Canim, bu arada 2008 de yazmi$ oldugun bütün yazilarini okumaya ba$ladim...okurkende bir sonraki ayda acaba neler yapmi$ diyede heycanlaniyorum valla.:))*)

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  12. Benim de öyledir Laçin. İstediğim şeyler olur ama çok zorlar beni. Bu yüzden de kıymetini bilirim.

    YanıtlaSil

Yorumlarınız için teşekkür ederim.

Blogumda durmasını istemediğim eleştiriyi aşan yorumları onaylamıyorum.

lacheenorg@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.