Pazartesi, Mayıs 30, 2011

Bu hafta

Pazar günü annemle babam geldiler. Eşim bu hafta yurtdışında olacağı için beni yalnız bırakmadılar, bende kalıyorlar. Bir aya yakın zamandır görüşemediğimiz için zamanlama çok iyi oldu. Daha önce bahsetmiştim aynı şehrin iki ayrı ucunda oturduğumuz için sık sık görüşemiyoruz. Bebek olduktan sonra ben daha bir özler oldum, eminim onlar da torun özlemi çekiyorlar. Neyse, sağlık olsun da bu şekilde idare etmeye çalışıyoruz.



Pazar günü akşam üstü gelecekleri için onlara bir çay sofrası hazırladım. Benim de en sevdiğim öğün kahvaltı olduğundan çok da zevkle yaptım. Yeni yeni çıkan güzel domateslere limon kekiği, zeytinlere nane ve pul biber döktüm. Minik sandviçleri hazır aldım. Börekler, kekler yaptım. Bana kimse gelmeyecek olsa bile sırf eşimle ikimize hazırlıyorum kahvaltıları. Herkes sevmez kahvaltıyı, ama dediğim gibi benim için en güzel öğündür.

Bu hafta annemle beraber yapıyoruz yemekleri falan, dışarı çıkıp yürüyoruz beraber. Nil inanılmaz mutlu, çünkü her daim onunla ilgilenecek birisi var. Ben olmazsam annem, o da olmazsa babam mutlaka konuşup oynuyor.

Yani aslında bu hafta onun haftası olacak :)

8 yorum:

  1. benimde hem yemeği hemde hazırlamayı en çok sevdiğim öğün kahvaltıdır. çok güzel gözüküyorlar eline sağlık

    YanıtlaSil
  2. Ellerinize sağlık, domatesler çok iştah açıcı görünüyor :) Günün en güzel öğünü kahvaltı bence de hatta bizim ailede bazen akşam yemeklerinde de kahvaltı yaparız normal yemeklerden güzel kesinlikle :)

    YanıtlaSil
  3. ah ahh benim anneciğimle aynı şehirde olsaydık da ben de en azından ayda 1 görebilseydim :( 8 aydır göremiyorum annemi..çok özledim gerçekten..

    YanıtlaSil
  4. Laçin sofra çok güzel gözüküyor:)) Kahvaltıyı ben de çok severim:)) Çeşit çeşit peynir, zeytin:))) Afiyet olsun! Allah kavuştursn ve gözünaydın:))) Nil'İ ve seni öperim:))

    YanıtlaSil
  5. Ben de bol çeşitli, uzun süren kahvaltılara bayılırım. Hafta içi kahvaltı yapamadığımız için Perşembe gününden başlıyorum Cumartesi kahvaltıda ne yapsam diye düşünmeye :) Biz de bazen hafif şeyler hazırlayıp, yanına kahvaltılık çıkarıp yeriz akşamları.
    İnsan evlendikten sonra ailesine daha bir farklı özlemeye başlıyor. Ama yine de biraz mesafe özellikle evliliğin başlarında iyi oluyor. Benim bana hiç karışmayan bir ailem olmasına rağmen ilk evlendiğimde nadiren gittim onlara kendi evime alışmak için :) İyi ki öyle yapmışım diyorum şimdi. Bebek olunca insan keşke daha sık görsem diyordur tabii, bir bebek ne kadar sevgiyle sarmalanırsa o kadar iyi. Ama o depo yapıyordur merak etme :)

    YanıtlaSil
  6. yazılarında kırk kere "nil nil nil" yazdığın halde kızının adını hala kendilerine göre uyduranlara şaşırıyorum,hiçmi dikkat etmezler yani,bu nasıl okumaktır,bu nasıl okuduğunu anlamamaktır.
    diyelim yazını okumayıp sadece görsellere bakıyorlar bari ad uydurmayın "kızında çok şeker"falan diyin değilmi ama laçincim.

    sende benim gibi kahvaltıcıymışsın.bazen yemeğim olsada eşim arar"akşama kahvaltı yapalım canım çok çekti"der.fakat kahvaltı yanına yapılacaklar bazen çok vaktimi alır(patates,sucuk,yumurta,kızartma vb)ah keşke 2 kap yemek yapsam daha kısa sürerdi der hayıflanırım:)ama yinede kahvaltı baştacımdır.

    YanıtlaSil
  7. Gözün aydın Laçin'cim...:) kahvaltı sevmemek gibi bi durum düşünemiyorum ben de bayılırımmmm:)

    YanıtlaSil
  8. Kahvalti benim icin sabah,ogle , aksam yani her daim yenilebilenecek bir ogundur. Bu arada fotograflar cok guzel, hemen sicak ekmegi kapip, o domateslerden yemek istiyorm:)

    YanıtlaSil

Yorumlarınız için teşekkür ederim.

Blogumda durmasını istemediğim eleştiriyi aşan yorumları onaylamıyorum.

lacheenorg@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.